%0 Journal Article %T نگاه تطبیقی به فلسفه دانش ارتباطات اسلامی و علوم اثباتی غربی %J پژوهش های فلسفه سیاسی اسلامی %I دکتر سید جواد میرخلیلی %Z 2783-3070 %A اکبری, کمال %D 2021 %\ 09/23/2021 %V 1 %N 3 %P 103-122 %! نگاه تطبیقی به فلسفه دانش ارتباطات اسلامی و علوم اثباتی غربی %K ارتباطات %K اثبات‌گرایی %K علم دینی %K ارتباطات اسلامی %K انسان‌شناسی %K علوم اثباتی غربی %R 10.22034/ippr.2022.541773.1013 %X هدف پژوهش حاضر بررسی تطبیقی فلسفه دانش ارتباطات اسلامی و علوم اثباتی غربی است. روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که در دیدگاه اسلام، در درستی علم و گزاره‌های علمی، صرف انطباق علم با واقعیت کفایت نمی‌کند؛ بلکه علاوه بر آن، برخورداری علم از حقیقت نیز اهمیت دارد. انطباق علم با واقعیت به مدد تجربه تعیین می‌شود، ولی این کار به تنهایی کافی نیست. در علم دینی، مسئله‌شناسی در عرصه ارتباطات به تبعیت از ارزش‌های دینی و نیز پیش‌فرض‌های مقبول در انسان‌شناسی و معرفت‌شناسی دنبال می‌شود. به این معنا که مسئله‌شناسی بر اساس ارزش‌ها و هنجارهای دینی صورت می‌گیرد یا به عنوان پرسش‌های علمی مطرح می‌شود. علم جدید در اندیشه پارادایمی ارتباطی غرب برخلاف علم دینی، مراتب والاتر هستی را نادیده گرفته و با آن‌ها قطع رابطه کرده است؛ در نتیجه حتی اگر یافته‌هایش در محدوده جهان مادی قابل اعتماد باشد، مدلول‌های دیگر آن، که به عوالم برتر از ماده اشاره دارد، خدشه‌دار خواهد بود. تعریف انسان در علم دینی با تعریف‌های پارادایم در علوم ارتباطات از انسان، تفاوت دارد. در نگاه دینی، همان‌گونه که انسان موجودی دارای ساحت‌های مختلف وجودی است، کنش‌های او نیز باید بر اساس همین ابعاد وجودی بررسی و تبیین شوند. مهم‌ترین تمایز علم دینی از دیگر پارادایم‌ها به ویژه پارادایم‌های غیردینی، در نوع نگاه انسان‌شناختی اسلامی است. %U https://ippr.psas.ir/article_255098_562496c5a6d07418ef234e609fced7e0.pdf